گفتن به کسی که ساکت باشد می‌تواند موقعیت حساسی باشد، زیرا مستلزم درایت و توجه به احساسات طرف مقابل است. فرقی نمی‌کند به یک همکار پر سر و صدا، یک همسایه مزاحم، یا یک دوست پرحرف خطاب کنید، در اینجا شش مرحله برای برقراری ارتباط موثر درخواست خود برای سکوت آورده شده است:

مرحله 1: زمان و مکان مناسب را انتخاب کنید زمان و مکان مناسبی را برای گفتگو انتخاب کنید. اطمینان حاصل کنید که هم شما و هم شخصی که مورد خطاب شما قرار می‌گیرید می‌توانید یک بحث خصوصی و بدون وقفه داشته باشید.

مرحله 2: آرام و خونسرد بمانید با رفتاری آرام و خونسرد به موقعیت نزدیک شوید. احساسات خود را کنترل کنید و از درگیری یا پرخاشگری بپرهیزید.

مرحله 3: از زبان مودبانه استفاده کنید هنگام صحبت با فرد، از زبان مودبانه برای انتقال پیام خود استفاده کنید. از به کار بردن کلمات توهین آمیز یا تند که ممکن است وضعیت را تشدید کند، خودداری کنید.

مرحله 4: نگرانی های خود را بیان کنید به وضوح بیان کنید که چرا سر و صدای آنها شما را آزار می دهد. در مورد تأثیر آن بر کار، مطالعه یا رفاه کلی خود دقیق باشید. از جملات “من” برای جلوگیری از متهم کردن به نظر استفاده کنید.

مرحله 5: ارائه راه حل های ممکن راه حل های جایگزینی را پیشنهاد دهید که می‌تواند به حداقل رساندن مشکل نویز کمک کند. برای مثال، ساعات مشخصی را برای آرامش پیشنهاد کنید یا استفاده از هدفون را در فضاهای مشترک پیشنهاد دهید.

مرحله 6: به دنبال سازش باشید برای یافتن مصالحه ای که برای هر دو طرف درگیر کار می کند، آماده باشید. این نشان دهنده تمایل شما برای یافتن حد وسط است و همچنین احترام به نیازهای آنها را نشان می دهد.

علاوه بر این مراحل، در اینجا 17 نکته وجود دارد که چگونه به کسی بگویید ساکت باشد:

1. تنظیم مناسبی را انتخاب کنید: مکانی آرام پیدا کنید که بتوانید بدون حواس‌پرتی مکالمه داشته باشید.
2. ارتباط چشمی را حفظ کنید: هنگام صحبت کردن، برای نشان دادن صمیمیت و توجه، تماس چشمی برقرار کنید.
3. از لحن ملایمی استفاده کنید: به آرامی و آرام صحبت کنید تا پیام خود را بدون به نظر تهاجمی منتقل کنید.
4. همدل باشید: دیدگاه و احساسات طرف مقابل را درک کنید.
5. جلوگیری از رویارویی: از درگیری یا توسل به حملات شخصی خودداری کنید.
6. قاطع باشید: نیازها و مرزهای خود را به وضوح بیان کنید بدون اینکه بیش از حد منفعل یا پرخاشگر باشید.
7. به پاسخ آنها گوش دهید: به فرد فرصت دهید تا پاسخ دهد و نظرات خود را در مورد این موضوع به اشتراک بگذارد.
8. روی مشکل متمرکز بمانید: مکالمه را به جای موضوعات نامرتبط، بر روی مشکل نویز متمرکز کنید.
9. از شایعات پرهیز کنید: وضعیت را با دیگران در میان نگذارید، زیرا ممکن است منجر به درگیری های غیر ضروری شود.
10. ارائه کمک: در صورت لزوم، برای یافتن راه حل یا ترتیبات جایگزین، کمک ارائه دهید.
11. از طنز استفاده کنید (در صورت لزوم): در برخی موارد، استفاده از طنز سبک می‌تواند به پراکندگی تنش و راحت‌تر کردن مکالمه کمک کند.
12. ثابت باشید: اطمینان حاصل کنید که برای حفظ یک محیط آرام، به طور مداوم به مشکلات نویز مکرر رسیدگی می کنید.
13. میانجی گری (در صورت نیاز): اگر وضعیت ادامه یافت یا تشدید شد، یک شخص ثالث بی طرف را برای میانجیگری در بحث مشارکت دهید.
14. پیگیری: پس از مکالمه اولیه، با فرد مورد نظر پیگیری کنید تا ببینید آیا بهبودی حاصل شده است یا اقدامات بیشتری لازم است.
15. تنظیم مرزها: مرزهای خود را به وضوح در مورد سطوح سر و صدا و احترام به فضاهای ساکت بیان کنید.
16. رهبر با مثال: با توجه به سطح سر و صدای خود و اطمینان از اینکه شما در ایجاد مشکل سهیم نیستید، به دیگران احترام بگذارید.
17. گوش دادن فعال را تمرین کنید: مراقب باشید و فعالانه به آنچه طرف مقابل می‌گوید گوش دهید و به او اجازه دهید احساس کند شنیده شده و درک می‌شود.

به یاد داشته باشید، هنگام رسیدگی به مسائل مربوط به سر و صدا با کسی، ارتباط موثر کلیدی است. با رعایت این مراحل و نکات، می‌توانید شانس حل و فصل دوستانه شرایط را افزایش دهید.